Kuce – przewodnicy i przyjaciele niewidomych

Wszyscy wiemy, że konie służą w policji, w wojsku, w hipoterapii, pod siodłem dla rekreantów i zawodowców. Ale czy wiedziałeś, że niosą także pomoc i pewność siebie, służąc jako przewodnicy osobom niewidomym? Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o tych zapracowanych małych konikach, przeczytajcie ten wpis koniecznie!

Fundacja Koni Przewodników (Guide Horse Foundation) została założona w 1999 roku w Stanach Zjednoczonych przez Janet i Dona Burleson, którzy do dziś szkolą tam miniaturowe kuce na przewodników. Jest to sprawdzona metoda pomocy niewidomym.

Dlaczego osoby niewidome wybierają konia zamiast psa przewodnika?

• Alergia na psy – jest jedną z głównych przyczyn wyboru koni jako towarzyszy;
• Długowieczność koni – konie żyją ok. 20-30 lat, miniaturki nawet powyżej 40, a psy zaledwie między 8 a 12 lat. Wielu niewidomych ludzi boi się zbyt szybko stracić swoich przewodników;
• Niechęć lub lęk przed psami – niektórzy ludzie nie cierpią przebywać w towarzystwie psów, psy wywołują u nich strach;
• Pasja do koni – pasjonaci wzrastający w otoczeniu koni i rozumiejący ich zachowania chętnie powierzają się pod przewodnictwo kuca;
• Zwierzę żyjące na zewnątrz – wiele osób woli, by zwierzę-przewodnik nie mieszkało z nimi w domu.

Cechy kuca-przewodnika:

• Świetny wzrok – dzięki szerokiemu polu widzenia konie mają o wiele lepszy wzrok od psów, dlatego szybko dostrzegą zbliżające się niebezpieczeństwo i ostrzegą właściciela;
• Skupienie na pracy – wytrenowane kuce nie rozpraszają się tak szybko jak psy;
• Łagodna natura – konie są obdarzone łagodnym usposobieniem w stosunku do ludzi, jeśli je ku temu przeszkoli. Są spokojne i opanowane w sytuacjach, w których pies zacząłby się emocjonować;
• Bardzo dobra pamięć – gdy powiesz szkolonemu koniowi jasno i wyraźnie, co robić, a czego nie robić, koń potraktuje to jako ważny przekaz i nie zapomni;
• Dobre maniery – kuce mają w sobie trochę z gentlemenów i wiedzą co mają robić w danej sytuacji. Stoją spokojnie podczas codziennej rutyny higienicznej i nie rzucają się na opiekuna podczas karmienia.

Trenowanie jakiegokolwiek zwierzęcia na przewodnika wymaga wieloletniej praktyki i doświadczenia, ponieważ osoby niewidome powierzają swoje życie i swoje bezpieczeństwo wytrenowanym zwierzętom, a zatem tylko profesjonaliści mogą podjąć się takiego wyzwania.

Janet Burleson, jako pierwszy człowiek na świecie trenujący końskich przewodników jest zawodową trenerką koni już od ponad trzydziestu lat. To trudna praca, ale w zamian Janet otrzymuje wiele więcej: szczęście i nadzieję na lepsze życie właścicieli kuców-przewodników.

Źródło informacji oraz zdjęcia:

• www.guidehorse.com