Rasy: starożytny Złoty Koń

Koń achał-tekiński to jedna z najstarszych i najczystszych ras ze wszystkich żyjących ras koni, obecnie rzadko spotykana i nadal mało znana. Konie te pochodzą z terenów Turkmenistanu w Azji Środkowej. Rasa ta należy do gorącokrwistych, znana jest ze swego pięknego umaszczenia. 

Z powodu surowych warunków, które panują na terenach ojczystych tych koni, świetnie radzą sobie z pustynnym skwarem oraz niedostatkiem pożywienia i wody. Konie achał-tekińskie są bardzo wytrzymałe. Wykorzystuje się je w rajdach długodystansowych, w skokach przez przeszkody, a także w ujeżdżeniu.

Rasa koni achał-tekińskich pochodzi od rasy starożytnych i wymarłych już koni turkmeńskich. Ich praprzodkowie, zamieszkujący rozległe tereny Azji Środkowej: od pustyni Gobi, przez Syberię, do Morza Kaspijskiego na zachodzie i Iranu, Pakistanu i Afganistanu na południu, należeli do najwspanialszych wierzchowców starożytności.

Ludność zasiedlająca powyższe tereny przez wieki hodowała konie na masową skalę, równocześnie dbając o selekcję cech szczególnie pożądanych, takich jak szybkość, wzrost i wytrzymałość. Cechy te dawały ludom koczowniczym przewagę w walce i wieść o koniach achał-tekińskich szybko rozprzestrzeniała się na coraz większych terenach.

• ^{Zdjęcie główne: Pelhan (AT) – więcej o tym pięknym koniu na blogu Pasjnonatki tej rasy, Pani Olgi: akhaltekes.blogspot.com}
• ^{Informacje: „Piękne Konie. Ilustrowana Historia Ras” T.Pickeral, 2013, Buchman}